یکی از عوامل حادثه ساز در تاسیسات برقی و الکترونیکی، نشت گاز هیدروژن در محیط باتری خانه ها می باشد. با توجه به حوادث ناگوار ایجاد شده در سال های قبل از 2001، سازمان ملی حفاظت از حریق موسوم به اِن اِف پی اِی در استاندارد شماره 76 در بندهای متعددی از جمله بند 10-6 به لزوم استفاده از آشکارساز گاز هیدروژن در اتاق های مذکور اشاره نموده است.
در زمان شارژ و یا دشارژ باتری ها واکنش در سلول های باتری موجب ایجاد گاز هیدروژن می شود و با توجه به فشار بالای آن احتمال ترک خوردگی در باتری و نشت آن بسیار بالا است.
از راهکارهای جلوگیری از​ حادثه انفجار ناشی از نشت گاز هیدروژن در باتری خانه ها، استفاده از آشکارساز گاز و صدور فرمان روشن شدن فن تهویه در غلظت 1% حجمی این گاز، جهت کاهش غلظت، می باشد.
از دیگر نکات اساسی با توجه به قابلیت بالای هیدروژن برای انفجار این است که تمامی تجهیزات نصب شده در این اتاق می بایست به صورت ضد انفجار باشند.​​​​​​

لزوم استفاده از آشکارسازگازهای سمی و قابل اشتعال
در اتاق های باتری

گازهای اشتعال زا:
-         هیدروژن
o        نوع سنسور: کاتالیتیک
o        محدوده تشخیص: 0-100 در اِل ای اِل
o        زمان پاسخگویی: کمتر از 10 ثانیه



راه حل ها:
-         نصب آشکارساز گاز SGD-2000 در اتاق باتری و باتری خانه ها
-         تعیین 20 درصد اِل ای اِل برای گاز هیدروژن جهت آلارم سطح یک و ایجاد آلارم های شنیداری و دیداری جهت بررسی و رفع مشکل
-         تعیین 50 درصد اِل ای اِل برای گاز هیدروژن جهت آلارم سطح دو برای Shutdown، ایجاد تهویه مناسب و یا تخلیه افراد در معرض خطر